Elke operatie brengt risico's en mogelijke complicaties met zich mee. Bariatrische chirurgie is niet anders, en complicaties omvatten maar zijn niet beperkt tot dumping syndroom, hernia's, zweren, darmobstructies en galstenen. Er is een verborgen complicatie die niet veel aandacht heeft gekregen in de pers of onderzoek, maar die nog steeds bestaat: tandheelkundige problemen en mondgezondheidsproblemen na bariatrische chirurgie. Er is weinig bekend over mondgezondheidsproblemen na WLS; laten we eerst eens kijken naar het onderzoek dat de interesse van veel patiënten en professionals heeft gewekt.
Wat we weten:
De huidige literatuur is behoorlijk beperkt wat betreft tandheelkundige manifestaties na bariatrische chirurgie. Er is vastgesteld dat er een toename is van tanderoesie, verhoogde tandcariës en verhoogde tandgevoeligheid na de operatie. Tanderoesie wordt gedefinieerd als het onomkeerbare verlies van tandweefsel door een chemisch proces zonder bacteriële betrokkenheid. De zuren in de voedingsmiddelen en dranken die we consumeren, evenals maagzuren door braken en reflux, kunnen leiden tot het verzachten van tandglazuur. Naarmate de tandweefsels zachter worden, is het gebied gevoeliger voor afbraak door slijtage. Het meeste onderzoek wijt de verhoogde blootstelling aan maagsappen aan een verhoogd risico op mondgezondheidsproblemen door braken en reflux.
De algemene richtlijnen voor patiënten die een bariatrische operatie ondergaan, zijn om voedsel en vloeistoffen op verschillende tijdstippen te consumeren, ten minste 30 minuten uit elkaar. Daarnaast moet de consumptie van kleine maaltijden ten minste 20 minuten duren om verzadiging te bevorderen en grondig kauwen te bevorderen. Hoewel dergelijke maaltijdpatronen helpen om postoperatieve complicaties te verminderen, verhogen de patronen wel de frequentie van substraatblootstelling, wat op zijn beurt een verhoogd risico op tandcariës en langdurige mondgezondheidsproblemen kan opleveren.
Tandgevoeligheid wordt naar verluidt door een groot aantal patiënten na bariatrische chirurgie gerapporteerd. Het is de meest voorkomende variabele die geassocieerd wordt met bezoeken aan de tandarts na de operatie. Dit vertegenwoordigt een aandoening van vermoedelijk complexe pathologie waarvoor twee processen essentieel zijn voor de ontwikkeling. Ten eerste moet het dentine blootgesteld worden door glazuurschade, verlies van glazuur (erosie, slijtage, attritie of abfractie), genetische verstoring en tandvleesrecessie. Ten tweede moeten de dentinetubuli openstaan naar zowel de mondholte als de pulpa. Een onderzoek vond dat 25% van de patiënten meer tandbederf, gevoeligheid en erosie had dan voor de bariatrische chirurgie.
Vitamine- en mineraaltekorten:
Vitamine- en mineraaltekorten kunnen een rol spelen bij tanderosie en tandbederf. Veelvoorkomende tekorten na de operatie zijn onder andere Proteïne, ijzer, calcium, vitamine D, vitamine B-12 en zink. Deze tekorten kunnen een negatieve invloed hebben op het immuunsysteem en de botomzettingssnelheid en het risico op parodontale aandoeningen verhogen. Calcium- en vitamine D-tekort komt voor bij tot wel 100% van de patiënten na bariatrische chirurgie. Hoewel vitamine- en mineraaltekorten veel voorkomen na bariatrische chirurgie, wijst het meeste gepubliceerde onderzoek over de link tussen verhoogd tandbederf en bariatrische chirurgie op vitaminetekorten, braken, maagzuur, verminderde speekselproductie, zuurder speeksel en het consumeren van frequente maaltijden. Goede suppletie is van vitaal belang voor de algehele gezondheid van de bariatrische patiënt; echter, het verminderen van de blootstelling aan zuur door de frequentie en het contact van zuren met de tanden te verminderen, wordt aanbevolen voor de preventie en vroege behandeling van deze aandoeningen en om niet-systemische effecten in deze populatie te voorkomen.
Wat dit betekent voor de bariatrische patiënt:
Na bariatrische chirurgie vertonen patiënten een toename in het optreden van tandcariës en in de ernst van tandenslijtage; echter, deze veranderingen in de mondgezondheidstoestand beïnvloeden de kwaliteit van leven niet. Dit is in wezen een resultaat van de significante verbetering in de algemene gezondheid van de bariatrische patiënt. Aan de andere kant kan het onderhouden van mondgezondheidscondities worden beschouwd als een goede strategie om sommige van de bijwerkingen van bariatrische chirurgie te voorkomen. De tandheelkundige gemeenschap stelt duidelijk dat vitamine- en mineraalsuppletie in de vorm van gummies problemen kan veroorzaken die kunnen leiden tot tandbederf en slechte mondgezondheid. Wanneer al deze omstandigheden samenkomen (braken, reflux, zuur speeksel en voedsel dat urenlang tussen de tanden blijft zitten), is het duidelijk dat er een verhoogd risico op tandbederf is. Als u na bariatrische chirurgie problemen met uw mondgezondheid ervaart, zoek dan professionele medische en tandheelkundige hulp.
Dingen om te onthouden:
- Laat regelmatig uw laboratoriumtests uitvoeren (minstens jaarlijks) om vitamine- en mineraaltekorten uit te sluiten.
- Poets en flos regelmatig uw tanden (bij voorkeur na elke maaltijd)
- Ontvang regelmatige fluoridebehandelingen om het verhoogde zure speeksel tegen te gaan
- Zorg goed voor uw tanden om tandbederf na de operatie te verminderen
Referenties:
- Jeffrey I. Mechanick et al. / Surgery for Obesity and Related Diseases 16 (2020) 175–247.
- Magalhães AC, Wiegand A, Rios D, Honório HM, Buzalaf MA. Inzichten in preventieve maatregelen voor tanderosie. J Appl Oral Sci. 2009 Mar-Apr;17(2):75-86.
- Barbosa, Carolina Silveira et al. “Tandheelkundige manifestaties bij bariatrische patiënten: literatuuroverzicht.” Journal of applied oral science: revista FOB vol. 17 Suppl,spe (2009): 1-4
- Parkes E. Voedingsmanagement van patiënten na bariatrische chirurgie. Am J Med Sci. 2006;331(4): 207-13.
- Marsicano JA, Grec PG, Belarmino LB, Ceneviva R, Peres SH. Interfaces tussen bariatrische chirurgie en mondgezondheid: een longitudinaal onderzoek. Acta Cir Bras. 2011;26 Suppl 2:79-83.